URATUJ ŻYCIE!

W naszej szkole realizowany był program edukacyjny „Twoja krew - moje życie”. W ramach programu polityki zdrowotnej: Zapewnienie samowystarczalności Rzeczypospolitej Polskiej w krew i jej składniki na lata 2015-2020.
Głównym celem projektu jest promocja idei honorowego krwiodawstwa wśród uczniów i ich rodziców oraz uświadomienie młodym osobom potrzeby dzielenia się najcenniejszym darem - krwią, która może uratować życie lub zdrowie drugiego człowieka.
Obalamy mity związane z oddawaniem krwi oraz kształtujemy pozytywne postawy prospołeczne wśród uczniów.
Relacje naszych uczniów po realizacji projektu:

„Proszę Pani, filmiki obejrzałem, były bardzo ciekawe. Niestety, ja bardzo dużo czasu spędziłem w szpitalu i tam dużo miałem ukłuć, więc niedobrze wspominam pobyt w nim i pobierania krwi. Wiem, że oddawanie swojej krwi jest niezwykle ważne, bo można komuś uratować życie.”
[Dominik Ciskowski klasa VI c]

„Oddawanie krwi może nie tylko uratować życie innych, ale również poprawić stan naszego zdrowia. Niewiele osób wie, że oddawanie krwi zmniejsza ryzyko zawału serca i zachorowa-nia na nowotwory.”
[ Maria Wieczorek klasa VIII a]

„Sądzę, że oddawanie krwi to jeden z najlepszych prezentów, jaki możemy sprawić drugiej osobie. Jest to pomoc bezinteresowna, a może komuś uratować życie, nic nas to nie kosztuje, a jednak myślę, że satysfakcja jest ogromna. Krwi nie można niczym zastąpić, więc oddawanie jej to jedyny sposób, aby ktoś mógł ją otrzymać. Można sobie wyobrazić, ile radości będzie miała osoba i jej bliscy, która np., po wypadku utraciła dużo krwi i może ją teraz dostać. Moim zdaniem, warto komuś pomóc za tak małą cenę”
[Aleksandra Rybaczyk VIII c]

Do promowania tej idei zachęciliśmy rodziców, miedzy innymi Panią Agnieszkę Subzdę , która zapoznała nas z etapami poprzedzającymi zostanie krwiodawcą i być może zachęci nas wszystkich do oddawania krwi (donacji).

„Moja przygoda z krwiodawstwem rozpoczęła się, gdy chodziłam jeszcze do liceum. Mimo że byłam już dorosła (pełnoletnia) wcześniej nie słyszałam o tym, że moja krew jest potrzebna, że oddając ją mogę komuś pomóc w powrocie do zdrowia, a nawet uratować mu życie. Może ze względu na to, że ten temat nie był poruszany w szkołach, w rodzinach, nie mówiono o tym w telewizji. Może dlatego, że nikomu z naszych bliskich nie była potrzebna krew.
Wszystko zmieniło się, gdy brat naszej szkolnej koleżanki bardzo ucierpiał w wypadku samochodowym, potrzebna była krew. Nauczyciele z Zespołu Szkół Powiatowych w Goworowie szybko zareagowali, akcja oddawania krwi odbyła się wtedy w szkole. To wtedy nasza goworowska młodzież oraz inni mieszkańcy gminy mieli okazję zapoznać się z celem, sensem i procedurami związanymi z zostaniem dawcą. Panie pielęgniarki wszystko wyjaśniły, rozwiały wszelkie wątpliwości i strach. Wyjaśniły, że jest to dla nas bezpieczne i praktycznie bezbolesne. Pokazały, że bycie bohaterem nie jest wcale takie trudne, a za to jakie przyjemne i słodkie (po oddaniu krwi dostajemy czekolady).
Od tego czasu wiele się zmieniło. Świadomość ludzi bardziej wzrosła. Dzięki nauczycielom w szkole, lekarzom, telewizji, oraz wielu akcjom promującym oddawanie krwi. Teraz ludzie wiedzą, że oddając krew nic się im nie stanie, a mogą pomóc innym.
Dziś sama jestem matką i bardzo często rozmawiam z moimi dziećmi o tym, jak potrzebni są ludzie oddający krew. Gdy było można, zabierałam je ze sobą gdy jechałam ją oddać, tłumacząc że to nic nie boli, że mi nic się nie stanie i jak wiele jest z tego korzyści.
Dla moich dzieci jestem bohaterem, bardzo mnie to cieszy i sprawia, że jestem bardzo dumna.
Gdy jedziemy przez Ostrołękę zawsze mijamy moje rondo - nazywamy je z dziećmi moje, gdyż to rondo Honorowych Dawców Krwi. Dzieci są dumne ze mnie - przecież nie każdy ma swoje rondo, a ja mam :)”

Agnieszka Dąbrowska i Agnieszka Kosiorek